Doorn, van, Willem Theodoor Cornelis

Geboortedatum:: 31 mei 1911 ('s-Gravenhage)
Overlijdensdatum:: 29 juli 1943 (Oud-Leusden, gemeente Leusden)
Begraven op:: Nederlandse Oorlogsgraven Rusthof te Leusden
Vak: 12. Graf: 148.

Biografie

Woonde in 's-Gravenhage, van Alkemadelaan 350 (woonplaats in overlijdensakte Bloemendaal). Zoon van advocaat jhr. Elisa Cornelis Unico van Doorn (15 augustus 1881 Middelburg -19 maart 1958 's-Gravenhage) en Elisabeth Wendelaar (13 februari 1883 Amsterdam - 12 maart 1936 Amsterdam). Ongehuwd. Reserve eerste luitenant Regiment Huzaren. Remonstrant. Hij zat in Den Haag en Gouda op de lagere school en volgde later onderwijs op het gymnasium in 's-Gravenhage en Kampen.

Pim, zoals zijn roepnaam luidde, ging in 1931 juridische wetenschappen studeren aan de Leidse universiteit. Nadat hij zijn kandidaatsexamen had gehaald, stopte hij zijn studie. Hij wilde zich verder helemaal wijden aan de Oxford-beweging.

Van 1932 tot en met 1937 was hij wedstrijdroeier voor Njord en won in die periode negen prijzen, waarbij moet worden bedacht dat er in die jaren minder wedstrijden werden gehouden. Verder vervulde hij in het midden van de jaren dertig meerdere bestuursfuncties in de Vereeniging tot Vrijwillige Oefening in den Wapenhandel Pro Patria, waaronder voorzitter. (2*) Ook was hij als sportvlieger in het bezit van een sport- als een militair brevet.

In 1932 ging hij naar de school Reserve Officieren Cavalerie in Amersfoort. Hij werd reserve-officier bij het 3e Regiment Huzaren in Den Haag. Tijdens de Duitse inval in ons land maakte hij deel uit van een Eskadron Wielrijders. In zijn eentje verkende hij een boerderij in Schiebroek, waarin zich Duitsers hadden verschanst.

Van Doorn sloot zich bij het verzet aan door als verbindingsofficier van de staf van de Ordedienst op te treden. Om naar Engeland te kunnen uitwijken kocht hij een vliegtuigje. Daarmee wilde hij in september 1940 vanaf het Tjeukemeer naar Engeland vliegen. De poging mislukte. Hij werd gearresteerd, maar wist te ontsnappen en dook in Bloemendaal onder.

In de nacht van 18 op 19 april 1941 ondernam hij een nieuwe poging uit Nederland weg te komen. Samen met Tolo Saryusz Makowski (3*), sedert 1939 Pools vice-consul in Amsterdam, wilde hij met een vouw-zeilkano naar Engeland oversteken. De kano werd verstopt in het tunneltje van het Rotterdams Zeehospitium in Katwijk.

Bij hun vertrek was het weer nog redelijk, maar de wind draaide snel en er stak een storm op, waardoor ze in noordelijke richting afdreven. De mannen konden de kano haast niet in de hand houden. Ze raakten hun roer kwijt en en alle ballast ging overboord. De Katwijkse zeillogger KW 2, de Sakina, van de Visserij Maatschappij Kennemerland pikte hen echter op. Maar omdat er twee Duitsers aan boord waren, moest kapitein Willem Ouwehand hun geld, papieren en passen innemen.

Stuurman Nico Willem van Beelen fluisterde hen toe dat ze in de haven IJmuiden niet aan de kade zouden afmeren, maar tegen een andere schip, zo dicht mogelijk bij het station. Daar hielden kapitein en stuurman de Duitsers aan de praat, waardoor Van Doorn en Makowski, rustig wandelend, naar het station konden ontsnappen. (4*)

In het najaar van 1941 heeft Van Doorn met de zwaar gezochte Jan van Blerkom (5*) en Dick van Swaay (6*) ondergedoken gezeten op het adres Piet Heinstraat 22 in Den Haag. Van Blerkom had samen met Charles Hugenholtz (7*) op 14 augustus 1941 de Delftenaar Hugo de Man (8*), die leden van de OD-groep Schoemaker had verraden, geliquideerd. (9*)

Van Doorn, die zich ook bezighield met spionage voor de Ordedienst, ging in november 1941 in opdracht van deze verzetsorganisatie op pad naar Vichy-Frankrijk. Onderweg viel de lange en blonde Nederlander op. In Rethel, ten noordoosten van Reims, werd hij op 11 november 1941 gearresteerd. Nadat was gebleken dat hij wapens en belastende papieren in bezit had, is hij naar een gevangenis in Parijs is afgevoerd.

Later volgde overbrenging naar Nederland, waar hij gevangen heeft gezeten in het Oranjehotel, Amersfoort, Kamp Vught en Haaren. Het Lugtgaugericht veroordeelde Van Doorn in het zogenaamde Tweede OD-proces ter dood. Hij weigerde om gratie te verzoeken, omdat hij de vijand niet om genade wilde vragen. Op 29 juli 1943 werd hij op de Leusderheide gefusilleerd.

Postuum is hem bij Koninklijk Besluit nr. 61 d.d. 5 mei 1953 het Kruis van Verdienste toegekend. In de Aula van de Technische Universiteit in Delft prijkt zijn naam op de gedenkplaat van tijdens de oorlog gevallen studenten en docenten. Zijn naam staat eveneens op het wandbord met de namen van omgekomen Engelandvaarders in de Kapel op het Ereveld in Loenen en het Monument voor de Gevallenen der Cavalerie in Amersfoort.

(1*) Een religeuze geestelijke stroming in Engeland.
(2*) De Leidse studentenweerbaarheid.
(3*) Witold Artur Wladislaw Saryusz Makowski (21 april 1912 St. Petersburg).
(4*) Ouwehand en Van Beelen zijn twee maal gearresteerd. De eerste keer op zaterdagmiddag 19 april 1941. Na een dag waren ze weer vrij. Op maandagmiddag 21 april werden de schipper en de stuurman opnieuw aangehouden, nadat een scheepsjongen had verteld dat hij Van Beelen met de Engelandvaarders had zien praten. Ditmaal duurde het zes weken, voordat ze werden vrijgelaten. Dat was mogelijk te danken aan een zwager van Ouwehand, de huisschilder Klaas van Duyn. Die moest de villa van Hanns Albin Rauter in Wassenaar schilderen. Van Duyn had zich tegenover Rauters echtgenote erover beklaagd dat twee 'volkomen onschuldige' vissers vastzaten. De volgende dag werden ze uit het Oranjehotel ontslagen.
(5*) Jan Blerkom (2 januari 1918 Vlissingen), student werktuigbouwkunde Technische Hogeschool, bekend roeier van roeivereniging Laga, winnaar skiffnumer Varsity 1939.
(6*) Dirk - Dik - van Swaay (7 augustus 1921 Soerabaja, N.I.), student elektrotechniek Technische Hogeschool Delft.
(7*) Charles James Courtney Hugenholtz (23 maart 1915 Borculo), student civiele techniek Technische Hogeschool Delft.
(8*) Hugo de Man (3 februari 1922 Maassluis).
(9*) Met beide mannen liep het slecht af. In de nacht van 14 op 15 november 1941 vertrokken Van Blerkom en Van Swaay uit Scheveningen in een zeilkano voor hun overtocht naar Engeland. Daar zijn ze evenwel nooit aangekomen. Na een hevige storm spoelde het stoffelijk overschot van Dik van Swaay aan op het strand in Noordwijk.

Hij had een strop om zijn hals, een verwonding aan zijn been en een briefje waarop zijn opsporingsbevel uit het Algemeen Politieblad was overgetypt. De politie in Noordwijk constateerde daarom dat er aanwijzingen waren dat het duo door de Kriegsmarine was onderschept. Van Jan van Blerkom is nooit een spoor gevonden.

Hugenholtz had voor de route over land gekozen. Hij slaagde erin aan boord van de 'Cabo de Buena Esperanza' te komen, die van Barcelona naar West-Indië voer. Op 3 juni 1942 sprong hij Gibraltar overboord in de verwachting dat een in de buurt varend Engels oorlogsschip hem aan boord zou nemen. Hugenholtz werd echterl niet uit zee opgepikt en verdronk.

Massa(veld)graf Leusderheide. Herbegraven Nederlands Erehof Begraafplaats Rusthof te Amersfoort, vak 12, rij C, grafnummer 148.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Bronnen

Informatie:: Annie Huisman-van Bergen, De vervolgden. Jacht op twee Delftse studenten in 1941, Uitgeverij Boom, 1999; Jan Bruin en Jan van der Werff, Vrijheid achter de horizon, Engelandvaart over de Noordzee 1940 | 1945, Van Reemst, Houten, 1998; Algemeen Hoofdkwartier Ordedienst in afwikkeling, In memoriam: 307 verzetslieden van den O.D., 's-Gravenhage, 1950; Dodenboeken Oranjehotel, site nationaalarchief.nl; Oorlogsgravenstichting (onder meer Museum Engelandvaarders Noordwijk); Erelijst van Gevallenen 1940-1945; site wiewaswie.nl (waaronder overlijdensakten 30/1946 gemeente Bloemendaal en 186/1945 gemeente Leusden); site genealogieonline.nl (stamboom Driessen); site 4en5mei.nl.