Keeffe, James H.
- Geboortedatum:
- 12 maart 1923 (Sioux City / Iowa, USA)
- Overlijdensdatum:
- mei 2015 (White Horse / Yukon, Canada)
Biografie
James H. Keefe jr. sloot zich in de zomer van 1942 vrijwillig aan bij de US Army Air Force. Het was zijn wens om jachtvlieger te worden, maar na een opleiding op diverse toestellen begon hij in juli 1943 de training voor het vliegen met zware bommenwerpers, in zijn geval de B-24 Liberator. Op Thanksgiving Day 1943 (25 november) kwam hij aan in Engeland. Na een kort verblijf in Cheddington werd hij bij het 366th Squadron van de 389th Bomb Group op Hethel Airfield bij Norwich gestationeerd en begon voor hem de oorlog.
Hij vloog op 21 februari 1944 zijn eerste missie als co-pilot op een B-24 tijdens de z.g. 'big week' die tot doel had om de Luftwaffe en de Duitse vliegtuigindustrie zoveel mogelijk schade toe te brengen. Deze missie verliep vrij gemakkelijk, het oorspronkelijke doel bij Braunschweig kon vanwege slecht weer niet worden bereikt en de bommen werd gedropt op een vliegveld bij Diepholz vlakbij de Nederlandse grens. Daarna volgde een zware missie boven Gotha waarbij men in het vliegtuig meer dan 300 kogelgaten telde en een doel in Zuid Frankrijk.
Zijn vierde- en na later bleek laatste missie had als doel een kogellagerfabriek in Berlijn, ver in vijandelijk gebied en dat zwaar werd verdedigd. Boven Duitsland raakte motor 3 in brand en na het werpen van de bommen op een gelegenheidsdoel werd geprobeerd om weer aan te sluiten bij de formatie. Toen na een aanval door een Duitse FW-190 jager ook motor 2 uitviel moest het kreupele vliegtuig in alle eenzaamheid in Engeland zien terug te komen. Boven Nederland werd duidelijk dat dit niet zou lukken. De brandstof raakte op en de bemanning waarvan er inmiddels al één was overleden en twee andere gewond waren, besloot het vliegtuig te verlaten.
Boven de Alblasserwaard werden de gewonden aan hun parachutes uit het bommenluik gegooid en ook de zeven anderen waaronder James Keeffe maakten de sprong. Zij kwamen al dan niet gewond en verspreid over de Alblasserwaard en Dordrecht aan de grond waarbij zij allemaal -behalve James Keeffe- gevangen werden genomen. Allen overleefden de oorlog. Het vliegtuig kwam vliegend op de automatische piloot in Hendrik Ido Ambacht ter hoogte van de Vrouw Geelenweg aan de grond. Het overleden bemanningslid Sergeant Miller werd op de begraafplaats van Hendrik Ido Ambacht begraven en later herbegraven op de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Margraten.
James Keeffe belande in een boom in Papendrecht en verstopte zich in een schuur. Daar werd hij gevonden door de eigenaar van de schuur die het lokale verzet waarschuwde. Nog dezelfde nacht werd hij in een roeiboot de rivier overgezet, onderweg naar zijn eerste schuiladres in Dordrecht. Dit was het begin van een reeks schuiladressen die hem in Rotterdam, en later Antwerpen brachten. Het was inmiddels juli 1944 en van daar uit zou hij proberen om Geallieerd gebied te bereiken. Er was echter sprake van verraad en op 26 juli 1944 werd Keefe door de Gestapo gearresteerd.
Na te zijn overgedragen aan de Luftwaffe begon de weg langs verschillende krijgsgevangenkampen in Duitsland om uiteindelijk eind april in Stalag VII B te worden bevrijd.
Na de oorlog keerde Keeffe na een korte carrière in de burgerluchtvaart terug bij de US Airforce om daar uiteindelijk in 1966 als Luitenant-Kolonel met pensioen te gaan. Hij heeft meerdere malen Nederland bezocht en contact gehouden met de mensen en hun nabestaanden die hem toen in Nederland hadden geholpen.
Een aantal van hen, Albert Jappe-Alberts, Johannes Berlijn, Leendert Marinus Valstar en anderen hebben hun illegale werk met de dood moeten kopen en zijn door de Duitsers gefusilleerd.
James Keeffe heeft zijn verhaal in 2002 tot in detail aan zijn zoon James H. Keeffe III verteld die het in de VS heeft uitgegeven onder de naam ‘Two Gold Coins and a Prayer”. Het boek won diverse prijzen en werd in 2024 in Nederland uitgebracht als ‘Liberator Down’.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!